Veel werknemers krijgen van hun werkgever een laptop, voor het uitvoeren van de werkzaamheden. In de regel wordt zo’n computer dan in bruikleen gegeven; de werknemer mag hem gebruiken, maar de werkgever blijft de eigenaar.
In een groot aantal van dergelijke gevallen wordt het de werknemer verboden om privégegevens (foto’s, bestanden, etc.) op de laptop te zetten/bewaren. Veelal gebeurt dat met het oog op de veiligheid. Werkgevers willen het risico op hackpogingen en malware e.d. verkleinen. Andere werkgevers proberen op die manier (ook) discussies aan het einde van het dienstverband te vermijden.
In de kwestie die op 18 juli 2022 voorlag aan de kantonrechter Zwolle, had de werkneemster – in strijd met de gemaakte afspraken – toch privégegevens op de laptop opgeslagen. Vervolgens rees de vraag of en, zo ja, wie die privégegevens van de laptop mocht/moest verwijderen.
Wat waren de feiten?
De werkneemster was bij de werkgever in dienst geweest. In dat kader was aan de werkneemster een laptop ter beschikking gesteld. Hoewel partijen overeengekomen waren dat de werkneemster geen privégegevens op de laptop zou opslaan, heeft zij dat toch gedaan.
Kennelijk is de verhouding van partijen op enig moment verslechterd. Dat heeft tot het einde van de arbeidsovereenkomst geleid. Met het oog daarop heeft de werkgever de toegang van de werkneemster tot de laptop geblokkeerd. Tevens heeft hij aanspraak gemaakt op teruggave daarvan.
De werkneemster heeft erkend dat zij de laptop moest teruggeven. Zij was daartoe echter pas bereid, nadat ze in de gelegenheid was gesteld om haar privégegevens te verwijderen. Dit was voor de werkgever echter onaanvaardbaar, omdat de werkneemster dan (ook/weer) toegang zou krijgen tot de vertrouwelijke bedrijfsomgeving.
De vorderingen van de werkgever en de werkneemster
De werkgever vordert in kort geding afgifte van de laptop, zulks onder verbeurte van een laptop. De werkneemster, op haar beurt, verzoekt de kantonrechter om in de gelegenheid te worden gesteld om haar gegevens van de laptop te verwijderen, eveneens onder verbeurte van een dwangsom.
Het oordeel van de kantonrechter
Nu de werkgever dat niet heeft weersproken, gaat de kantonrechter ervan uit dat zich privacygevoelige gegevens van de werkneemster op de laptop bevinden. De omstandigheid dat dat wellicht niet was toegestaan, maakt dat niet anders. Naar het oordeel van de kantonrechter wil de werkneemster terecht voorkomen dat de werkgever toegang krijgt tot die bestanden.
Tegelijkertijd kan de werkneemster in die visie van de kantonrechter niet verlangen dat zij de spullen zelf mag verwijderen. Daarvoor zou ze namelijk (weer) toegang moeten krijgen tot de bedrijfsgevoelige gegevens van de werkgever, wat die laatste (begrijpelijkerwijze, aldus de kantonrechter) niet wil.
Om die reden zoekt de kantonrechter een tussenoplossing, aansluitend bij hetgeen partijen op de zitting besproken hebben. In dat kader wordt de werkneemster verplicht om de laptop naar de werkgever te brengen. Daar zal de laptop vervolgens – in aanwezigheid van de werkneemster – zodanig moeten worden geschoond, dat de vertrouwelijke gegevens van gedaagde, definitief en onherstelbaar, worden verwijderd.
Omdat beide partijen in het gelijk (of ongelijk) worden gesteld, compenseert de kantonrechter de kosten van de procedure. Iedere partij dient daarmee de eigen kosten te dragen.
Opmerkelijk, om meerdere redenen
Deze uitspraak is om meerdere redenen opmerkelijk.
In de eerste plaats is het verbazingwekkend dat partijen om een laptop hebben geprocedeerd. Aan een procedure zijn immers substantiële kosten verbonden. Het is twijfelachtig of de laptop die kosten rechtvaardigden.
Daarnaast is het de vraag of deze uitkomst nu echt tegemoet komt aan de bezorgdheid van de werkneemster. Per saldo moet zij de laptop namelijk alsnog aan de werkgever verstrekken. Hoewel de werkgever de laptop vervolgens in haar aanwezigheid moet opschonen, heeft de werkneemster geen drukmiddel om dat af te dwingen. Zij is daarvoor namelijk afhankelijk van (de medewerkers van) de werkgever. Bovendien heeft de rechter geen dwangsommen aan de verplichtingen gekoppeld.
Om dergelijke impasses te doorbreken, wordt in de praktijk vaak overeengekomen/bepaald dat het opschonen door een onafhankelijke derde moet gebeuren. Het (financiële) belang van de kwestie (de waarde van de laptop, afgezet tegen de kosten van het inschakelen van een onafhankelijke derde) heeft zich hierbij vermoedelijk echter gewroken. Dan zouden de kosten immers alleen maar verder zijn opgelopen.
Vragen?
Heeft een werknemer van u bedrijfsbezittingen onder zich, die hij/zij weigert terug te geven? Of verlangt uw werkgever teruggave van bedrijfsgoederen, maar worden uw belangen daardoor geschaad? Onze advocaten hebben veel ervaring met dergelijke kwesties. Zo nodig zullen zij u begeleiden in het juridische traject; de kosten zullen echter steeds in het oog worden gehouden. Voor vragen en/of overleg zijn zij beschikbaar.
